Rotterdämmerung/Kirchhelletapes

Het was eind jaren tachtig dat de voormalige directrice van het Goethe Instituut Rotterdam, Ute Kirchhelle, zich het lot aantrok van de teloorgang van de Rotterdamse wijk Katendrecht.

Ute Kirchhelle, inmiddels directeur van het Goethe Instituut in Los Angeles, liet er geen gras over groeien. Niet gehinderd door enige kennis van het filmdocumentaire-genre trok ze samen met een cameravrouw de wijk in. Deze aktie resulteerde in 11 videotapes van een uur lengte. Zelf noemt ze het ‘a death-song on the dying prostitution- and chinese-harbourscene’. De sfeer die uit het materiaal spreekt heeft een merkwaardige distantie. Dankzij Kirchhelles ontwapenende, bijna naïeve benadering van het onderwerp slaagt ze erin om verschillende peronages voor de camera te krijgen. Pooiers, bewoners, ondernemers allen komen ze het één en ander vertellen over hun wijk.

Inmiddels weten we dat de veranderingen hard zijn gegaan. Zo hard dat de sporen die Ute Kirchhelle toendertijd aantrof, nu inmiddels grotendeels zijn gewist. We mogen haar dan ook dankbaar zijn. De charme van haar onhandige onderzoek hebben we bewaard door haar handschrift in de montage te handhaven en we hebben het materiaal gekneed tot een bijzonder en persoonlijk portret over de eens zo beruchte wijk op Rotterdam- Zuid.

We zien o.a. de tatouageshop van Tatoo Bob en enkele van zijn klanten op het Deliplein. Een zeemanscafé (Brooklyn Bar), haar uitbaatster en haar klanten. Nadrukkelijk in beeld gebrachte vervallen industriële panden. Sporen van de chinese gemeenschap en een interview met mevrouw De Zee, bewoonster van het bejaardenflat en weduwe van een chinees van het eerste uur.

Stichting Kunst & Video / TV Rijnmond / Rotterdamse Fonds voor de Film. 2002 36 minuten MDV/DigiBeta